Alles over de dood, ook voor mensen met een verstandelijke beperking

Dood gaan en rouwen. Het zijn allebei momenten waarop we vaak woorden te kort komen en niet weten hoe we onze ideeën en gevoelens met een ander kunnen delen. Het kan als extra moeilijk voelen als de ander een verstandelijke beperking heeft. Dat hoeft niet. De website Alles over de dood is gemaakt om mensen met een verstandelijke beperking te informeren over dood gaan en rouwen, maar de informatie is voor iedereen praktisch.

Praten over de dood is lastig. We beginnen er niet gemakkelijk over. Er is vaak geen aanleiding, en ook als die er wel is, voelt het vaak ongemakkelijk om bijvoorbeeld over je eigen uitvaartwensen te beginnen. En dus hebben we het er eigenlijk nooit over.

Nog lastiger vinden we het om over doodgaan te praten met mensen met een verstandelijk beperking. Hoe leg je uit wat cremeren is en wat er bij een begrafenis gebeurt? Dat je kunt kiezen wat je voor je eigen uitvaart wilt en dat je daarmee de mensen die van jou houden en die dan verdriet hebben, heel erg helpt?

Steffie maakt al jaren websites waarin informatie over belangrijke onderwerpen helder wordt uitgelegd in beeld, geluid en ‘ermee aan de slag gaan’. Zo ook over doodgaan en rouwen. De speciaal daarvoor gemaakte website Alles over de dood legt uit hoe cremeren en begraven gaan en biedt de mogelijkheid om een eigen wensenboekje in te vullen.

Ook voor rouw is er ruimte op de website: er zijn tips voor wat je kunt doen als je verdriet hebt als iemand is overleden. En hoe je anderen kunt helpen als zij rouwen.

Iedereen wordt vroeger of later geconfronteerd met het overlijden van familieleden. Veel mensen met een verstandelijke beperking wonen in een gezinsvervangend tehuis of zorginstelling en ervaren daar ook het overlijden van medebewoners. Zien of aanraken van de overledene kan hen helpen om te begrijpen wat dood is.

Voor wie in een groep woont, is het belangrijk om betrokken te zijn bij het afscheidnemen van een medebewoner. En om goed voorbereid te zijn op hoe de afscheidsplechtigheid verloopt. Rituelen – denk bijvoorbeeld aan een kaars aansteken – en symbolen zoals een voorwerp dat belangrijk was voor de overledene, bieden dan houvast. Ook actief iets kunnen doen bij de uitvaart werkt goed. Denk aan het versieren van de kist of het strooien van bloemen.

Herinneringsboeken kunnen belangrijk zijn om verdriet een plek te geven. Het maken ervan is een goede aanleiding om erover te praten. En samen het boek doorkijken helpt om het verdriet door het overlijden een plaats te geven.